دیود. ترانزیستور .تقویت کننده عملیاتی

دیود یک عنصر نیمه هادی دو سر است که جریان الکتریکی را یکسو می‌کند. دیودها دارای قطب مثبت (آنود) و منفی (کاتود) هستند و جریان را فقط هنگامیکه از سمت مثبت وارد می‌شود (بایاس مستقیم) از خود عبور می‌دهند. قطب کاتود معمولاً روی بدنه دیود نشانه گذاری شده است. دیود نوری (LED) و دیود زینر نمونه‌های دیگری از انواع دیودها هستند.   انواع دیود دیود زینر نوعی دیود است که بطور معکوس بایاس می‌شود و از آن برای تهیه یک ولتاژ ثابت (که معمولاً مقدار آن روی دیود نوشته می‌شود) استفاده می‌شود. دیود نورانی (LED) به دیودی گفته می‌شود که هنگام روشن بودن نور متصاعد می‌کند. دیودهای نورانی در رنگهای مختلف ساخته شده است. دیود نوری نوع خاصی از دیود است که هنگامیکه در معرض نور قرار می‌گیرد روشن می‌شود. از این دیود بعنوان حسگر برای تشخیص نور استفاده می‌شود     ترانزیستور: یک عنصر نیمه‌هادی سه پایه است که در مدارها بعنوان تقویت کننده جریان و کلید قطع و وصل مورد استفاده قرار می‌گیرد. دو نوع اصلی ترانزیستورهای پیوندی NPN و PNP نام دارند. در حالتی که ترانزیستور مثل یک کلید عمل می‌کند، اگر به پایه بیس جریانی وارد شود( ولتاژ بیس مثبت باشد) پایه کلکتور به امیتر اتصال کوتاه می‌شود و اگر ولتاژ بیس صفر یا منفی باشد کلکتور از امیتر قطع می‌شود. در حالت تقویت کنندگی β برابر جریان عبوری از بیس، از کلکتور و امیتر عبور می‌کند. به βضریب تقویت جریان ترانزیستور گفته می‌شود که برای هر ترانزیستور عدد مشخص و ثابتی است. β معمولاً بین 50 تا 200 می باشد. روابط زیر در مورد جریان پایه‌های یک ترانزیستور برقرار است : Ic=β.Ib Ie=Ib+Ic Ie=(1+β).Ib     رابطه جریانی ترانزیستور     تقویت کننده عملیاتی: یکی از پرکاربردترین مدارهای مجتمع (IC) است که در مدارها بعنوان تقویت کننده، مقایسه گر و... مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالت عادی یک Op-Amp پنج پایه دارد: دو پایه ورودی مثبت و منفی دو پایه تغذیه مثبت و منفی یک پایه خروجی     کاربردهای آپ امپ حالت مقایسه کننده حالت تقویت کننده (فیدبک منفی) حالت عملیاتی

آشنایی با ربات های شهری

آشنایی با ربات های شهری فهرست موضوعات دسته بندی کلی ربات ها معرفی ربات های شهری و انواع آن معرفی مسابقات ربات های شهری   ربات چیست؟ ماشین خودکار یا نیمه خودکار ی است که برای انجام کار معینی برنامه ریزی می شود .     انواع ربات ها : ربات های صنعتی ربات های خدمات رسان     دسته بندی کلی ربات ها انواع ربات های خدمات رسان : خدمات به انسان ها (حفاظت، سرگرمی و...) خدمات ابزارها (نگهداری ، تعمیر، نظافت و ...) سایر خدمات (حمل و نقل ، جمع آوری اطلاعات ..)     کاربرد در محیط های : خانگی معابر اماکن عمومی ادارات     کاربردهای ربات های شهری ربات های نظافت چی     ربات های پزشکی     ربات های خدماتی     ربات های سرگرمی     ربات های انسان نما     ربات های امداد و نجات     ربات های آتش نشان     ربات های هدایت خودکار

آشنایی با ربات های شهری

تاثیر ورزش و تغذیه در جلوگیری از سرطان سینه

تاثیر ورزش و تغذیه در جلوگیری از سرطان سینه در قسمت اول این مطلب با عنوان " شناخت سرطان سینه" درباره ی علائم تشخیص این سرطان و راه های درمان آن برای شما صحبت کردیم. حال در مورد نقش ورزش و تغذیه صحیح در جلوگیری از این بیماری مطالبی را بیان می کنیم. ورزش کردن باعث بهبودی سرطان سینه می گردد افزایش هورمون استروژن در بدن، خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. ورزش کردن باعث کاهش استروژن در بدن می گردد. تحقیقات نشان داده است افرادی که سرطان دارند، اگر ورزش مرتب و منظم داشته باشند، روحیه آنها تقویت می شود و اندام مناسبی خواهند داشت و اعتماد به نفس بیشتری در برابر بیماری خود خواهند داشت. از همه مهم تر اینکه بیماری های ناشی از سرطان مانند بیماری قلبی و دیابت، با ورزش کردن از بین می رود. مؤسساتی که درباره سرطان تحقیق می کنند، در گزارشی آورده اند که زنان یائسه ای که ورزش را به طور مرتب و منظم انجام می دهند، خطر ابتلا به سرطان سینه در آنها تا حدود 20 درصد کاهش می یابد. زنانی که با جراحی، اشعه درمانی، شیمی درمانی درمان شده اند، می توانند فعالیت بدنی داشته باشند. این فعالیت ها شامل: پیاده روی آرام، پیاده روی سریع، دویدن، دوچرخه سواری ، تنیس و شنا می باشد. زنان دارای سرطان سینه که 1ساعت در هفته و با سرعت 4-3 کیلومتر در ساعت پیاده روی می کنند، نسبت به آنهایی که کمتر از 1 ساعت در هفته ورزش می کنند، کمتر دچار عوارض وخیم سرطان سینه می شوند. چاقی و ورزش و سرطان سینه زنان سرطانی که BMI آنها کمتر از 13/24 است، 30 درصد کمتر دچار عوارض ناشی از سرطان می شوند. ولی در زنان سرطانی که BMI آنها 44/28می باشد، ورزش کردن تأثیر چندانی بر بهبود بیماری شان ندارد. البته این بدان معنی نیست که دیگر ورزش نکنند، بلکه باید با ورزش وزن خود را کم کنند. لازم به ذکر است که اگر BMI  بین 5/18 تا 25 باشد، نشان دهنده وزن سالم و طبیعی است. بیشتر از 25 نشان دهنده افزایش وزن و بیشتر از 30 نشان دهنده چاقی پرخطر می باشد. افزایش وزن سبب افزایش مقدار هورمون های بدن مانند: استروژن و انسولین می گردد. تغذیه درمانی برای جلوگیری از سرطان سینه از این مواد غذایی استفاده کنید: سویا، گوجه فرنگی ، حبوبات، مغزها و آجیل ، سبزیجات و میوه ها، سیر، نان و غلات سبوس دار، لبنیات کم چرب. ویتامین های A  ، E ، D ، اسید فولیک ، سلنیوم و منیزیوم نیز در این مورد نقش دارند. رژیم غذایی تحقیقات نشان داده است، رژیم غذایی کم چرب که برای بیماری های قلبی مفید شناخته شده بود، برای بیماران مبتلا به سرطان سینه نیز بسیار مفید است. زنانی که از این رژیم استفاده کرده اند، خطر کمتری در بدتر شدن سرطان داشته اند و حتی زنانی که سرطان سینه داشته اند و درمان شده اند، برای آنها هم مفید بوده برای اینکه از دوباره دچار شدن به سرطان جلوگیری کرده است. چربی زیاد موجود در غذا، در ساخت هورمون استروژن نقش دارد و استروژن باعث پیشرفت و ایجاد سرطان می شود. 9 راهکار ساده برای جلوگیری از سرطان سینه 1- وزن خود را متعادل کنید. زنانی که از سن 18 سالگی به بعد، دچار اضافه وزنی بیشتر از 9 کیلوگرم بوده اند، احتمال ابتلا به سرطان سینه در زمان یائسگی در آنها بیشتر است. 2- مقدار زیادی میوه و سبزی مصرف کنید. سبزیجات شامل: هویج، گوجه فرنگی، سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج و انواع کلم (کلم بروکلی ،کلم قرمز،کلم قمری، گل کلم، کلم پیچ). میوه ها شامل: مرکبات ، انواع توت، توت فرنگی و گیلاس. نکته قابل توجه این است که سبزیجات را یا خام مصرف کنید و یا بخارپز کنید. 3- مرتب ورزش کنید. روزانه 30 دقیقه و یا بیشتر ورزش انجام دهید. 4- چربی غذاها را از نوع خوب انتخاب کنید. چربی های خوب شامل چربی های غیر اشباع امگا 3 و امگا 6 است. چربی های اشباع و جامد مثل چربی ها و روغن های حیوانی و روغن نباتی جامد مضر هستند. امگا 6 در روغن هایی از قبیل ذرت و آفتاب گردان یافت می شود. امگا 3 در روغن هایی نظیر روغن ماهی سالمون، روغن ماهی قزل آلا و روغن ماهی ساردین یافت می شود. چربی های غیر اشباع در روغن های گیاهی نظیر: کانولا، زیتون، آجیل و دانه های روغنی یافت می شود. 5- کربوهیدرات مناسب و خوب را مصرف کنید. نان ها و غلات سبوس دار، لوبیا، باقلا و بنشن را مصرف کنید. 6- غذاهایی که با سویا درست شده اند را مصرف کنید. فراورده های سویا مانند آجیل سویا، شیر سویا و سویا سس، توفو و خود سویا در کاهش سرطان سینه کمک می کنند. 7- به طور مرتب و روزانه مکمل دریافت کنید. 8- ویتامین C و  E و سلنیوم را هر روز مصرف کنید. این مواد مغذی، خاصیت آنتی اکسیدانی قوی دارند و خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهند. 9- روحیه خود را بالا ببرید. نگاه مثبت به زندگی داشته باشید. با دوستان و خانواده باشید. خواب کافی داشته باشید (8-7 ساعت خواب در شب). استرس را از خود دور کنید. چاقی مادر همه دردهاست. وزن مطلوب داشتن و ورزش کردن باعث دوری تمام دردها و رنج ها می شود.  پس بیایید سالم و با نشاط بمانیم و از زندگی خود لذت ببریم. مریم سجادپور- کارشناس تغذیه

|×| عکس هایی دیدنی از شهرستان دزفول |×|

بافت قدیم آجری دزفول را گذرهای سرپوشیده ای به نام ساباط به هم متصل می کند که سال ها هویت معماری بومی این منطقه را در خود دارند . ساباط زرنگار دزفول در نزدیکی خانه شهید عراقی و پله های مقدمیان در بافت قدیم دزفول و در نزدیکی پل دوم دزفول واقع شده است.     کوه سگریون در شمال شهرستان دزفول و در منطقه شهیون واقع شده است . فاصله این منطقه از طریق جاده حدود 60 کیلومتر و از طریق هوایی حدود 40 کیلومتر می باشد. در زمستان قله این منطقه برفگیر بوده و در اواخر زمستان و بهار آب و هوایی مطبوع دارد . این منطقه با داشتن درختان بلوط تفرجگاه زیبایی برای گردشگران می باشد. که در سایه آنها ارام گیرند همچنین گروه های کوهنوردی نیز از این منطقه استقبال زیادی می کنند.این عکس به صورت پانورما و متشکل از چهار عکس می باشد.     میدان شیخ انصاری دزفول با فواره های زیبا و نخل های زینتی منظره ای زیبا در شب خلق می کند. این عکس با سرعت های شاتر مختلف گرفته شده است.       میدان شیخ انصاری دزفول با نماد زیبایی در وسط آن و آبنماهایی در اطراف آن زینت داده شده و مردم در شب برای استراحت و تفریح از فضای زیبا و فرحبخش آن استفاده می برند.       آرامگاه سید سلطانعلی سیاهپوش معروف به رودبند در کنار پل سوم شهر دزفول در کنار آثاری چون بابا یوسف ، حاجی شیخ و منبع آب قدیم که هر کدام از آثار ثبتی دزفول هستند واقع شده است و خود اثر نیز در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه یکی از زیارتگاه های شهرستان دزفول می باشد.     نمایی زیبای در شب از ساحل رود دز شهر دزفول که با چنین منظره ی دل انگیزی گردشگران زیادی را به میهمانی خود فرا می خواند.         پل قدیم دزفول شکوه تاریخ ایران که بعد از شکست امپراطور روم در زمان شاپور اول ساسانی بر روی رود همیشه جاری و زلال دز در شهر دزفول ساخته شده است. ساخت این پل به سال 263 میلادی می رسد و بیش از 1740 سال قدمت دارد . این پل به شماره 84 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.     شهرستان دزفول با داشتن جاذبه های طبیعی بسیار و هوای دلپذیر هر صاحب ذوقی و اهل دلی را با گرمی به آغوش خود می پذیرد. در میان این مناطق منطقه شهیون دزفول با داشتن دریاچه ، آبشارها و کوه ها و چمن زارهای سرسبز بسیار دیدنی است.     باغ های معطر پرتقال دزفول در ایام عید و حتی در ماه های دیگر سال یکی از تفریحگاه هایی است که برای مردم دزفول و میهمانان نوروزی خاطرات خوشی را با سرسبزی و عطر خود می آفریند. پرتقال دزفول یکی از مرکباتی این شهرستان است که در کشور به خاطر عطر و طعمش مطرح است.     بقعه عارف شیخ ابراهیم معروف به پیر بانگ گو در منطقه شهیون در 40 کیلومتری شمال شهرستان دزفول و بعد از روستای حسن آقا در دامنه کوه سگریون واقع شده است. این منطقه مکانی زیبا و مناسبی برای کوهپیمایی است و گردشگران زیادی برای استفاده از طبیعت زیبای منطقه می آیند.     بقعه علی مالک دزفول بارگاه ملکوتی ابراهیم و عقیل از فرزندان امام علی علیه السلام در نزدیکی پل قدیم و در محله ای به همین نام قرار داد و زیارتگاه عاشقان اهلبیت علیه السلام است. ساحل زیبای رود دز - در کنار پارک زیبای رعنا دزفول و پل جدید با فضای آرامش بخش خود هر خسته دلی را فرصت برای حس آرامش فراهم می کند     بقعه بابا یوسف آرامگاه یکی از شعرای شهرستان دزفول است که با نمایی آجری و زیبا زینت داده شده و در فهرست آثار ملی به شماره 8374 به ثبت رسیده است . این بقعه در نزدیکی پل سوم شهر دزفول واقع شده است.     نمای بالای سد دز در منطقه شهیون و قلعه شاداب دزفول دریاچه شهیون این منطقه در پشت سد یکی از زیباترین دریاچه های ایران را تشکیل می دهد و یکی از جاذبه های گردشگری دزفول به شمار می رود.       خانه تاریخی سوزنگر دزفول - یکی از جاذبه های گردشگری شهر دزفول می باشد . این خانه با هویت معماری دزفول ، زینت بخش بافت قدیم شهر دزفول است. آجر کاری اختصاصی دزفول ( خوون چینی در این خانه به وفور به کار گرفته شده که نشان دهنده ذوق سرشار معماران دزفولی بوده است.

ویتیلیگو (پیسی، برص)

ویتیلیگو (پیسی، برص)  ویتیلیگو پیسی یا برص یا ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که در آن لک های سفید رنگ به دلیل از دست رفتن رنگدانه پوست بوجود می آیند، این ضایعات در هر جایی از بدن ممکن است دیده شوند. معمولاٌ در هر دو طرف بدن بطور قرینه لک های متعدد سفید و شیری رنگ دیده می شود. شایع ترین مناطق درگیری پوستی عبارتند از: صورت، لب ها، دست ها، بازوها، پاها و نواحی تناسلی.چه کسانی به پیسی مبتلا می شوند؟ از هر صد نفر، یک یا دو نفر به این بیماری مبتلا می شوند. حدود نیمی از افرادی که به این بیماری دچار می شوند، قبل از بیست سالگی علایم آن را در خود خواهند یافت. حدود یک پنجم از مبتلایان نیز یکی از افراد خانواده شان به این بیماری مبتلا بوده اند. بیشتر کسانی که پیسی دارند، از نظر سلامتی عمومی در وضعیت خوبی بسر می برند.رنگ پوست چطور بوجود می آید؟  ملانین، رنگدانه ای است که عامل تعیین کننده رنگ پوست، مو و چشم های ما می باشد و توسط سلول هایی به نام ملانوسیت (سلول های رنگدانه ساز) تولید می شود. اگر این سول ها از بین بروند و یا نتوانند رنگدانه ملانین را تولید کنند، رنگ پوست روشن تر شده و یا بطور کلی سفید می شوددلیل پیدایش پیسی چیست؟ پیدایش پیسی نتیجه از بین رفتن سلول های رنگدانه ساز پوست است که دلیل آن ناشناخته است. ولی چهار تئوری اصلی دراین زمینه وجود دارد:1- سلول های عصبی که بطور غیرطبیعی فعال شده اند ممکن است با تولید مواد سمی به سلول های رنگدانه ساز آسیب برسانند.2- سیستم ایمنی بدن ممکن است در موقع دفاع از بدن در مقابل یک ماده خارجی، رنگدانة پوست را نیز از بین ببرد.3- سلول های رنگدانه ساز ممکن است عامل از بین رفتن خودشان باشند. یعنی زمانی که رنگدانه در حال ساخته شدن است، مواد زایدی نیز در کنار آن تولید می شوند که سمی بوده و قادر به از بین بردن خود سلول ها است.4- وجود یک نقص ارثی موجب حساس شدن سلول های رنگدانه ساز به آسیب و در نتیجه از بین رفتن ها می شود.پیسی چگونه پیشرفت می کند؟ وسعت، دوره و شدت از دست رفتن رنگدانه در اشخاص مختلف متفاوت است. افرادی که پوست روشنی دارند معمولاٌ در تابستان متوجه تفاوت رنگ مابین نواحی مبتلا و سایر نقاط سالم پوست که برنزه شده اند، می شوند. پیسی در افراد با پوست تیره بسیار واضح تر از روشن پوستان است در موارد شدید ممکن است رنگدانه در همه جای پوست از بین برود و پوست یکسره سفید شود.هیچ راهی برای پیش گویی این که هر فرد چقدر رنگدانه از دست خواهد داد و یا اینکه بیماری وی چقدر طول خواهد کشید وجود ندارد. یک لک پیسی به صورت ناحیه ای به رنگ سفید شیری رنگ دیده می شود. با این حال میزان تخریب رنگدانه در هر لک می تواند با سایر لک ها متفاوت باشد. در یک لک ممکن است سایه های مختلفی وجود داشته باشد و نیز یک ناحیه تیره تر، نواحی سفید شده را احاطه کرده باشد. پیسی اغلب با از دست رفتن ناگهانی رنگدانه در یک نقطه از پوست شروع می شود. این فرآیند می تواند ادامه یابد و یا به دلایل ناشناخته، خود به خود متوقف شود. دوره های از دست رفتن رنگدانه و متعاقب آن ثابت ماندن رنگ لک و دوباره از دست رفتن رنگدانه به طور مدوام تکرار می شوند.بازگشت خودبه خودی رنگ به لک های سفید شده خیلی به ندرت اتفاق می افتد. بعضی از بیماران که تصور می کنند بیماریشان خوب شده، در واقع تمام رنگدانه پوست خود را از دست داده و پوستشان یک دست سفید شده است. گرچه رنگ پوست این افراد یک دست سفید شده ولی آنها باز هم به پیسی مبتلا هستند.آیا درمان قطعی برای پیسی وجود دارد؟ تحقیقات فراوانی در مورد این بیماری و روشهای درمانی آن در حال انجام است و این امید وجود دارد که درمانهای جدیدی کشف و ابداع شوند. در حال حاضر دلیل اصلی پیدایش پیسی ناشناخته است و اگرچه راههای مختلف درمانی برای آن وجود دارد، ولی روش درمانی مؤثری که باعث بهبود همة بیماران شود، هنوز شناسایی نشده است.پیسی چگونه درمان می شود؟ گاهی بهترین درمان برای پیسی این است که اصلاٌ هیچ درمانی انجام نشود. در افرادی که پوست روشنی دارند اجتناب از برنزه شدن پوست طبیعی بدن، مانع از پیدایش تضاد رنگ و در نتیجه مخفی ماندن لک های پیسی خواهد شد. پوست سفید مناطق مبتلا به این بیماری هیچگونه دفاعی در برابر نور خورشید ندارند. این نواحی خیلی به راحتی دچار آفتاب سوختگی می شوند. روی تمام نواحی مبتلا به ویتیلیگو که توسط لباس پوشانیده نمی شوند باید یک ضد آفتاب مناسب با SPF حداقل برابر 15 مالیده شود و برای جلوگیری از آفتاب سوختگی، از قرار گرفتن در معرض خورشید در ساعات حداکثر تابش (10 صبح تا 4 عصر) خودداری شود. پنهان کردن لک های پیسی توسط کرم پودر، فرآورده های برنزه کننده (که بدون نیاز به نور آفتاب پوست را برنزه می کنند) یا سایر رنگ ها، کاری آسان و بی خطر است که سبب می شود این بیماری کمتر به چشم بیاید. امروزه مواد آرایشی مقاوم در برابر شستشو (واترپروف) که تقریباٌ با تمام انواع رنگ پوست قابل انطباق هستند، در فروشگاه های عرضه محصولات بهداشتی آرایشی وجود دارند. مهارت در استفاده از این مواد به تدریج به دست می آید و افراد به خوبی قادر خواهند بود پوست ناحیه مبتلا را به رنگ اطراف درآورند. این رنگها به تدریج از روی پوست محو می شوند و بنابراین نیاز به تدریج کاربرد دارند. شیرها و کرم های برنزه کننده محتوی یک مادة شیمیایی به نام «دی هیدروکسی استون» که برای رنگین کردن پوست نیازی به وجود ملانوسیت ها ندارند. رنگ ناشی از این فرآورده ها هم به تدریج محو می شوند، زیرا با هر بار ریزش سلول های مرده از روی پوست، بخشی از این رنگ نیز با آنها از پوست جدا می شود.  هیچ یک از این روش هایی که نام برده شد بیماری را درمان نمی کنند ولی می توانند موجب بهبود ظاهر شخص شوند. خالکوبی پوست در نواحی کوچک ممکن است مفید باشد.  اگر از ضد آفتاب ها و رنگدانه های پوشاننده کاری بر نیاید، پزشک شما ممکن است درمان دیگری را به شما پیشنهاد کند. این درمان می تواند شامل بازگرداندن طبیعی و یا از بین بردن باقی ماندة رنگدانه باشد. هیچیک از روش های بازگرداندن رنگدانه درمان کامل و دایمی محسوب نمی شود. بازگرداندن رنگدانه کورتون موضعی: داروهای موضعی حاوی کورتون ممکن است در بازگرداندن رنگدانه به نواحی کوچک مبتلا به پیسی مؤثر باشند. این داروها باید همزمان با سایر درمان ها به کار برده شوند مصرف طولانی این داروها می تواند موجب نازک شدن پوست و حتی پیدایش ترک های پوستی در بعضی نواحی شوند. بنابراین استفاده از آنها باید حتماٌ تحت نظارت متخصص پوست باشد. پووا PUVA: در این روش درمان، دارویی به نام پسورالن به بیمار داده می شود، این ماده شیمیایی پوست را نسبت به نور خورشید بسیار حساس می کند. سپس پوست، تحت تابش نوع خاصی از نور ماوراء بنفش به نام UVA قرار می گیرد. دستگاه های درمانی ویژه ای برای این نوع درمان لازم هستند که همه جا در دسترس نمی باشند. در صورت عدم دسترسی به این دستگاه ها، می توان از نور آفتاب که دارای UVA می باشد استفاده کرد. البته امکان تنظیم دقیق مقدار اشعة تابیده شده در صورت استفاده از نور آفتاب وجود ندارد و لذا خطر سوختگی پوست در این روش بیشتر است. وقتی پیسی خیلی محدود است، پسورالن را می توان بر روی پوست مبتلا مالیده و سپس بیمار را در معرض تابش UVA قرار داد.  با این حال معمولاٌ پسورالن را به صورت قرص خوراکی به بیمار می دهند در این روش درمانی بین 50 تا 70 درصد شانس برگشتن رنگدانه به پوست صورت، بدن، بازوها، ران و ساق پاها وجود دارد. دست ها و پاها خیلی کم به این نوع درمان پاسخ می دهند. معمولاٌ حداقل یک دوره درمان یک ساله به صورت 1 تا 3 بار در هفته لازم است. پووا فقط باید توسط متخصص پوست و تحت شرایط کنترل شده صورت گیرد. عوارض جانبی پووا شامل واکنش های مشابه آفتاب سوختگی هستند. در صورت استفاده طولانی مدت، بر روی پوست کک مک بوجود آمده و پوست مستعد ابتلا به سرطان می شود. از آنجا که انواع پسورالن موجب افزایش حساسیت چشم نسبت به نور خورشید می شوند، استفاده از عینک های آفتابی محافظ در برابر UVA از شروع درمان تا غروب آفتاب در همان روز ضرورت تام دارد. دلیل محافظت از چشم ها، پیشگیری از ابتلاء زودرس به آب مروارید است معمولاٌ ازPUVA   برای بچه های زیر دوازده سال، زنان باردار یا شیرده و یا افراد مبتلا به بعضی از بیماری های خاص استفاده نمی شود. اشعة ماوراءبنفش: طیف بسیار محدودی از اشعة ماوراءبنفش B قدرت تحریک سلول های رنگدانه ساز را داشته و در درمان پیسی مفید می باشد. این طیف اشعه تنها توسط لامپ های مخصوص و یا سیستم لیزر تولید می گردد. عوارض این روش بسیار کم بوده و در بچه ها نیز قابل استفاده است. پیوند پوست: انتقال پوست از نواحی طبیعی به نواحی سفید شده فقط در مورد تعداد محدودی از بیماران مبتلا به پیسی امکان پذیر می باشد. معمولاٌ این روش موجب بازگشت کامل رنگ به نواحی مبتلا نمی شود. از بین بردن رنگدانة باقی مانده در بعضی از بیماران که بیماری پیسی وسعت زیادی پیدا کرده است، عملی ترین روش درمان، رنگ زدایی از نواحی طبیعی پوست و یکدست کردن رنگ آن است. در این روش از یک مادة شیمیایی به نام"roquinone Monobenzylether Of Hy" یا از اشعة لیز استفاده می شود. این روش درمان حدود یک سال به طول می انجامد. معمولاٌ از بین رفتن رنگ پوست در این روش دایمی و برگشت ناپذیر است.لذا بیماران باید اکیداٌ از تماس با نور آفتاب اجتناب نمایند.پیسی در کودکان چگونه درمان می شود؟ معمولاٌ در کودکان از روش های درمان شدید و تهاجمی استفاده نمی شود. در بیماران خردسال استفاده از ضدآفتاب و پوشانیدن لک ها با مواد رنگ کننده بهترین درمان است. کورتون های موضعی را هم با احتیاط زیاد می توان بکار برد. از «پووا» معمولاٌ تا سن 12 سالگی استفاده نمی شود، اما در این دورة سنی نوعی از اشعة ماوراءبنفش به نام ماوراءبنفش B با طیف باریک نتایج قابل قبولی در درمان پیسی داشته است. برای پیشگیری از گسترش یا عود پیسی چه می توان کرد؟ از آنجایی که علت این بیماری شناخته نشده است، راه مؤثری برای پیشگیری از آن وجود ندارد. نقش استرس های روحی در ایجا یا تشدید بیماری قطعاٌ مشخص نشده است. اگر چه بعضی از بیماران دوره های شدت بیماری را به این استرس ها ارتباط می دهند. در برخی بیماران هرگونه آسیب پوست (سوختگی، زخم، خراشیدگی، ضربه های مکرر) موجب پیدایش لک های پیسی در محل آسیب می شود. این دسته از بیمارن باید در مراقبت از پوست خود دقت بیشتری نمایند. نقش غذا در بروز بیماری مشخص نیست و در حال حاضر هیچ محدودیت غذایی خاصی به بیماران توصیه نمی شود.

هموروئید (بواسیر)

هموروئید (بواسیر)                 اصول تشخیص                  - خونریزى رکتال، بیرونزدگی، ناراحتى.                 - ترشح مخاطى از رکتوم.                 - کمخونى ثانویهٔ احتمالى.                 - یافتههاى شاخص در مشاهدهٔ خارجى مقعد و بررسى آنوسکوپیک.           ملاحظات کلى                     هموروئید (بهمعنى جریان داشتن خون) یک حالت آناتومیک طبیعى است و در تمام بزرگسالان رخ مىدهد. درمان تنها زمانى ضرورت دارد که هموروئیدها بزرگ و نشانهدار شوند.                   هموروئیدها را به دو دستهٔ داخلى و خارجى تقسیمبندى مىکنند. هموروئیدهاى داخلى شبکهاى از سیاهرگهاى هموروئیدى فوقانى در بالاى محل اتصال مخاط و پوست هستند که با مخاط پوشیده شدهاند. هموروئیدها عمدتاً در سه موقعیت رخ مىدهند: قدامى راست، خلفى راست، و جانبى چپ. هموروئیدهاى کوچکتر بین محلهاى اولیهٔ فوق ایجاد مىشوند.              هموروئیدهاى خارجى در زیر محل اتصال مخاط و پوست در بافتهاى زیر اپىتلیوم مقعد مجراى مقعدى و پوست ناحیهٔ اطراف مقعد دیده مىشوند. دو شبکهٔ هموروئیدهاى خارجى و داخلى آزادانه با یکدیگر آناستوموز مىکنند و بازگشت وریدى رکتوم تحتانى و مقعد را تشکیل مىدهند. هموروئیدهاى داخلى به سیاهرگهاى هموروئیدى فوقانى و از آنجا به سیستم پورت تخلیه مىشوند. هموروئیدهاى خارجى به گردش خون عمومى تخلیه مىشوند.                تشخیص افتراقى                  خونریزى رکتال، شایعترین تظاهر هموروئیدهاى داخلی، در سرطان کولون و رکتوم، بیمارى دیورتیکولی، پولیپهاى آدنوماتو، کولیت اولسرو، و دیگر بیمارىهاى کمتر شایع کولون و رکتوم نیز رخ مىدهد.       پرولاپس رکتوم را باید از پرولاپس مخاطى ناشى از هموروئیدهاى داخلى افتراق داد.     منگوله (tag)هاى پوستى خارجى نتیجهٔ ترومبوز قبلى هموروئیدهاى خارجى هستند و شناسائى آنها نیز باید آسان باشد. وجود یک منگولهٔ نگهبان (sentinel tag) روى خط وسط ممکن است نشاندهندهٔ وجود یک شقاق در مجاورت آن باشد.                عوارض               به ندرت، هموروئیدهاى داخلى پرولاپس شده، بهعلت احتقان، ادم و ترومبوز، غیرقابل جاانداختن مىشوند. این حالت ممکن است به ترومبوز تمام محیط هموروئیدهاى داخلى و خارجى منجر شود که حالتى فوقالعاده دردناک است که مىتواند منجر به انفارکت مخاط و پوست روى هموروئید شود. آمبولى سپتیک بهندرت از طریق سیستم پورت رخ مىدهد و ممکن است منجر به آبسهٔ کبد شود. کمخونى فقر آهن ممکن است رخ دهد. هموروئیدها ممکن است در صورت وجود پرفشارى خون پورت، بهصورت یک شانت پورت به سیستمیک عمل کنند؛ در این حالت خونریزى ممکن است شدید باشد.             پیش آگهى  با درمان مناسب، تمام بیماران دچار هموروئیدهاى نشانهدار باید بىنشانه شوند. بهدنبال درمان، زورزدن باید به حداقل برسد تا جلوى عود نشانهها گرفته شود.           یافتههاى بالینى             نشانه ها و علائم     درد شدید ارتباطى با هموروئیدهاى داخلى ندارد و تنها در ترومبوز هموروئیدهاى خارجى رخ مىدهد.  خونریزى معمولاً اولین نشانهٔ هموروئیدهاى داخلى است. خون، قرمز روشن و بدون اختلاط با مدفوع است و از نظر مقدار، ممکن است بین رگههائى روى دستمال توالت تا مقادیر کافى که در آب دستشوئى دیده شود، نوسان کند. گاهى اوقات خونریزى هموروئیدى عودکننده ممکن است منجر به کمخونى قابل توجه شود. با بزرگشدن تدریجى هموروئیدها، ممکن است از مقعد بیرون بزنند (پرولاپس). ناراحتى و درد تنها زمانى رخ مىدهند که ترومبوز وسیع همراه با ادم و التهاب وجود داشته باشد.           معاینه       هموروئیدهاى خارجى ممکن است با چشم دیده شوند، بهخصوص اگر ترومبوزه شده باشند. با خواستن از بیمار براى زورزدن، و جدا کردن ملایم کپلها از یکدیگر، مىتوان پرولاپس را ایجاد و مشاهده کرد. در معاینهٔ رکتوم با انگشت، هموروئیدهاى داخلى را معمولاً نمىتوان لمس کرد، و این هموروئیدها نباید نسبت به لمس حساس باشند.   ارزیابى آنوسکوپیک براى دیدن هموروئیدهاى داخلى که بیرون نمىزنند ضرورى است. مدفوع باید از نظر خون نهفته آزمایش شود.

منظور از اصطلاح "کنترل سختگیرانه دیابت" چیست؟

منظور از اصطلاح "کنترل سختگیرانه دیابت" چیست؟     کنترل سختگیرانه دیابت روشی است که در آن 5 پایه اصلی درمان دیابت یعنی آموزش، کنترل روزانه، تغذیه صحیح ، فعالیت جسمانی و داروها به طور همزمان مورد استفاده قرار می‌گیرد و لازمه آن مشارکت فعال فرد دیابتی در طرح درمانی ارائه شده توسط "تیم مراقبت از دیابت" شامل پزشک معالج، پرستار آموزش دیده و متخصص تغذیه می‌باشد. یکی از ملزومات این روش انجام آزمایشات مکرر قند خون در منزل و بکارگیری نتایج آن‌ها در تنظیم داروها و نحوه تغذیه و فعالیت بدنی می‌باشد. با وجودی که روش کنترل سختگیرانه دیابت ممکن است در ابتدا مشکل و پرهزینه به نظر برسد. ولی دارای نتایج بسیار عالی در زمینه بهبود کیفیت زندگی افراد دیابتی و پیشگیری از عوارض دیابت (که خود بسیار هزینه‌ بر هستند) می‌باشد. انجام تزریقات متعدد انسولین (حداقل 4 بار در روز) یکی از روش‌های مشهور انسولین درمانی در کنترل سختگیرانه دیابت مخصوصاً دیابت نوع 1 است. منبع : انجمن دیابت ایران

دلایل انجام دادن تست HIV چیست؟

دلایل انجام دادن تست HIV چیست؟ بسیاری از کسانی که تست HIV انجام داده‌اند بی‌دلیل نگرانند چرا که:   اگر نتیجة تست منفی باشد (یعنی اینکه با HIV آلوده نیستند) می‌تواند باعث آرامش خیال شود. و اگر نتیجه تست مثبت شود کارهای بسیاری برای فائق آمدن با نتیجه مثبت تست HIV و مراقبت از سلامت می‌توان انجام داد. اگر نتیجة تست HIV شما مثبت باشد پزشک می‌تواند بدقت مراقب سلامت شما باشد. بسیاری از کسانی که تست HIV مثبت دارند سالها سالم باقی می‌مانند ولی اگر به سمت بیماری پیش بروید داروهای بسیاری بنام antiretroviral وجود دارند که می‌تواند سرعت پیشرفت ویروس و بیماری را کم کنند و نگهدارنده سیستم ایمنی باشند همچنین داروهایی برای پیشگیری و درمان برخی بیماریهایی که افراد مبتلا به HIV  به آن  گرفتار می‌شوند را دریافت کنید. همچنین ممکن است تحت درمان با داروهای جدید در روشهای درمانی خود قرار بگیرید. -    اگر پزشک بداند که شما HIV مثبت هستید هنگامیکه به بیمارئی مبتلا می‌شوید با جدیت و دقت بیشتری علائم را پیگیری می‌کند. -     اگر بدانید که HIV مثبت هستید بیشتر مراقب خواهید بود تا دیگران آلوده نشوند بعنوان مثال رابطه جنسی ایمن داشتن (safe sex) و آگاه کردن شرکای جنسی قبلی خود. -    آگاه بودن به آلودگی با HIV  ، ممکن است بر روی برخی تصمیمات آینده شما تأثیر گذار باشد ( مثلاً در مورد تشکیل خانواده ).

ایدز و راه های درمان

ایدز و راه های درمان در حالی که وارد هزاره جدید شده ایم، ویروس از بین برنده سیستم ایمنی بدن انسان یا همان HIV به ایفای نقشی بـرجستـه در بـه خـطر انـداختـن سـلامتی بشر در سراسر جهان ادامه می دهد. آمـارهـای ارائـه شـده اخـیر از سوی سـازمـان مـلل نـشان می دهـد که تقریباً 34 میلیون نفـر از مردم جهان به این بیماری مبتلا هستند و هر ساله تعـداد 5.6 میلیون نفر به این تعداد افزوده می گردد. فاجعه انسانی مربوط به ایدز بی مانند است. بیشتر موارد راه های انتقال ویروس HIV می تـواند بـه طرق مخـتلف بـه رفـتـار بشر مربوط گردد؛ مانند مواد مخدر  و فعالیت های جنسی. در حالی کـه ایـن گونه رفتارها در بـرخی از جوامع رواج بسیاری یافته است، اغلب آنها را می تـوان بــا آموزش و مشاوره منـاسب تـغیـیر داد یا اصـلاح نـمـود. چـندین کشور از قبیل تایلند و اوگاندا توانسته اند با سعی بسیار در این زمینه، با موفقیت میـزان انتشار ایــن بـیـماری را کاهش دهند. اســتفــاده از وسایل پیشگیری، اعمال جنسی ایمن و پرهیز از رفتارهای پـرخــطر دیـگر، «استانداردهای طلایی» راهبردهای پیشگیری از ایدز محسوب می شـونددر کشـور آمـریـکا بـا ایـن که رفتارهای مخاطره انگیز در برخی از گروه ها هـمانـنـد مــردان همجنس گرا به طور قابل توجـهـی کـاهش یـافـتـه اسـت، گزارش های اخیر حاکی از طغیان مجدد این بیماری می باشند. این تجدید فعالیت قطعاً به صـورت چند عاملی بوده و بخشی از آن به دلیل حمایت عمومی و سیاسی متزلزل می باشـد. روش هـای مـبـارزاتی عـمــده برای تغییر دادن رفتارها در طول زمان دارای نتایجی متغیر و متناقض بوده است. به علاوه توان بالقوه پزشکان ( یا متخصصان بالینی ) در جهت تأثیر گذاری بر اعمال و رفـتار بـیـماران، متأسفانه عمدتاً فراموش شده است. برخلاف کشیدن سیگار، مشاوره و اطلاع رسانی درباره پیشـگیـری از ایـدز در کـمـتـر از یـک درصـد مـوارد مـراجعه بـیـماران بـه پـزشـک عـمومی خـود ارائـه می گردد. در نهایت، دستیابی علم پزشکی به معالجات جدید، که باعث حفظ جان و سلامتی و جلوگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری های ویروسی می شود نـیـز مـمـکن اسـت تـرس از دچـار شـدن به ایدز را کاهش دهد. متـأسـفانه این روش های درمانی برای همه جواب نداده، انجامشان مشکل بوده و منوط به داشتن پتانسیل پادزهری و عوارض بلندمدت خواهد بود. از آنجایی که احتمال تولید یک دارو یا واکسن در آینده نزدیک کم است ، تلاش برای کاستن بیماری مسری ایدز باید به عـنوان هدفی اولیه بر پیشگیری از این بیماری تمرکز یـابد. پــزشکان و ارائه کنندگان اقلام بـهداشتی باید نقش عمـده ای در ارائه مشـاوره و اطلاع رسانی های پیشگیرانه ایفا نمایند. برای پزشکان مهم است که بدانند پیشگیری از ایدز نیازی به مهارت های مشاوره ای و مداخلات روان شناختی گسترده ندارد. پیشگیری بـه عنوان بخشی از آموزش سلامتی روزمره است و با تشخیص و سنجش ریسک و فراهم آوردن اطلاعات می توان رفتارهای پر خطر را اصلاح نمود.   چه افرادی در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند؟گفته می شود بیش از یک میلیون نفر در آمریکا مبتلا به ایدز هستند و هر ساله بین 40 تا 80 هزار نفر به این تعداد اضافه می شود. به طور قابل توجهی ملاحـظه شد که در بـیـن مـردان هـمـجنس گرا و معتادان تزریقی همچنان که بیماری مسری ایدز گـستـرش یافته، گروه های در مـعـرض خـطـر و راه هـای انـتـقـال تـغـییر یـافـته است. زنان، جوانان و نـوجـوانـان و اقــلیت هـای نژادی، سریع ترین جمعیت در حال گسترش مبتـلا بـه ویـروس ایـدز به شمار می روند. مهم ترین و سریع ترین عامل انتقال ویروس HIV از طریق رفتارهای مخاطره انگیز جنسی می باشد؛ در حالی که موارد بیمار به صورت سنتی در مراکز شهـری متمـرکـز شـده و به تـدریج در حال انتقال به حومه شهرها نیز می باشد. بنابراین در جواب سؤال «چه افرادی در معرض خطر این بیماری قرار دارند؟» در یک کلمه پاسخ اینست -همه! پزشکان فرض را بـر این می گیرند که تمامی بیمارانشان - نوجوانان و جوانان - در معرض خطر ابتلا قرار دارنـد. آنـها از هـر کـدام سـؤالاتی خاص درباره رفتارهای جنسی و رفتارهای پر خطر دیگر می پرسند، و بر این اساس مشاوره و آموزش خود را ارائه می نمایند. تصور این که فردی در خطر ابتلا قرار ندارد، یک فکر خطرناک و گمراه کننده است.     پیشگیری از HIV و رفتارهای جنسیبه منظور ارائه مشاوره و آموزش مؤثر در مورد ایدز، یک پزشک ابتدا باید بتواند از سابـقـه و گـذشته جنـسی فـرد به صـورتی جـامع و فراگیر آگاهی حاصل نماید. این هدف زمانی عملی می گـردد که مباحث مربوط به مسائل جنسی به راحتـی مـطرح شـود، تـفـاوت های فردی محترم شمرده شود، از واژه های عامیانه قابل فهم توسط همه بیماران استفاده شود و سؤالاتی واضح در مورد رفتـارهـای بـخصوص پرسیده شود - نه این که فقط سؤال شود، «آیا روابط جنسی داشتی؟»   مبانی HIVویروس HIV از طریق عمل جـنسی با در مـعـرض قـرار گـرفتـن غشـاءهـای مـخـاطی آلت تناسلی مرد، دهان، مهبل و مقعد با منی مبتلا به ویروس ایدز، پیش انزال، ترشـح هـای مـهبـلی یـا خـون انـتـقال مـی یـابد.   پیشگیری از HIV و مواد مخدرگفته می شود یک سوم مبتلایان به HIV معتادان تزریقی هسـتـنـد. ایـن آمار شامل تـعـداد افـرادی کـه هـم زمـان با اعتیاد به مواد مخدر (تزریقی و غیر تزریقی) یـا الـکـل، از طریق رفتارهای پر خطر جنسی دچار HIV می شوند، نمی گردد.افرادی که آلوده به مواد مخدر هستند باید نکات زیر را رعایت نمایند: - پرهیز کلی از مصرف مواد مخدر - مراجعه به برنامه های درمان و ترک اعتیاد - استفاده از سرنگ های تمیز و خودداری از به کارگیری شراکتی سرنگ - دوری از ارتباط جنسی خطرناک یا هر نوع عملی کـه دیـگران را در مـعـرض خـطــر قرار دهد. متأسفانه این نکات همیشه عملی نمی شوند. بیماران خیلی اوقات مـایـل یـا قـادر بـه تغییر دادن اعمال و رفتار، پـذیـرش درمـان یــا دستـیابی بــه خـدمات بـه کارگیری روش های مناسب نیستند. از آنجایی که این سناریو اغلب تکرار می شود، راهبرد پیشگیری از HIV بیشتر شبیه یک مدل کاهش آسیب می بـاشـد. این مدل می پذیرد که استفاده از مواد مخدر وجود داشته و اتفاق می افتد، امـا ســعی در به حداقل رساندن پی آمدهای مضر آن رفتار می نماید. قالَ علیٌ علیهِ السَّلامُ : کـَم مِن شَهوَةِ ساعَةٍ اَورَثـَت حُزناً طـَویلاً.علی علیه السلام فرموده است: چه بسا یک ساعت کامروایی و شهوت، اندوه طولانی به بار می آورد و غم و غصه ی فراوان از پی دارد.     مبانی HIV در خصوص مصرف مواد مخدراولین قدم، آموزش صحیح است. در مورد بیمارانی که مرتباً از مواد مخدر تزریقی استفاده می کنند نیز نحوه انتقال را شرح می دهیم - ویروس HIV هنگـامی از طـریق مصرف مواد منتقل می شــود که خون یا دیگر مایعات بدن از یک فرد مبتلا به شخصی که هنوز مبتلا نشده انتقال یابد. باید دانست که سوزن ها یا سرنگ هـای مشـتـرک متداول ترین راه انتقال بیماری ایدز در بین معتادان تزریقی محسوب می گردد. معتادان باید برای هر تزریق از سرنگ های استریل شده استـفاده نمایند. اشخاصی که همچنان به استفاده اشتراکی از سرنگ مبـادرت مـی ورزند، بـاید از جـزئیات کامل نحوه ضدعفونی نمودن وسایل خود آگاهی یابند. ویروس HIV به طور مؤثر از طریق شستشوی مناسب وسایل استعمال مواد بـا آب تمیز از بین می رود. بعد از آب کشیدن، باید آن را حداقل به مدت یک دقیقه در یک مـایع ضـدعفونی کننده قوی خیـسـاند یا شستشو داد. در برخی کشورها محل هایی وجود دارد که معتادان تزریقی می تـوانند سوزن های مستعمل و آلوده خود را با سوزن های استریل تعویض کنند. مطالعات نشان داده که برنامه های تعویض سوزن ، انتقال بیماری را در بین معتادان تزریقی کاهش داده و یک ایده مفـیـد بـرای هـر بـرنامـه فـراگیر پیـشگیری از ایـدز است. اگرچـه، بــرخــی نـقـادان بیم دارند که چنین برنامه هایی معتادان تزریقی را از یافتن راه های درمان بازداشته و مــمکن است بــر استـفاده از مــواد مــخدر صحه بگذارد؛ هیچ مـدرکی ایـن ادعـاهـا را تـصدیــق نمی کند. با حمایت های شدید انجمن های علمی، مذاکره درباره برنامه تعویض سوزن ظاهراً بیشتر جنبه سیاسی پـیـدا کرده تا جـنـبـه سلامـتـی همگانی.       پیشگیری از HIV و بارداریهیچ کدام از برنامه های پیشگیری از HIV به اندازه برنامه های پیشگیری در زنان باردار موفق نبوده است. 90 درصد از مـوارد بـیـماری ایـدز در کـودکان بـه دلیل انتقال آن از طریق مـادر- فـرزنـدی روی می دهد. در آمریکا سالانه 7000 کودک از طریق مادران مبـتـلا بـه HIV متولد می شوند، ولی تعداد نادری از این کودکان حامل ویروس ایدز نیستند. در کشورهای در حـال تـوسـعـه ایـن تــعداد بسیار بسیار بیشتر است. در خلال بارداری یـا زایـمـان اگـر درمان های مناسبی صورت نگیرد، ویروس HIV می تواند در بیش از یـک سـوم موارد از مـادر به فرزند انتقال یابد. در سال های اخـیر معالجات دارویـی در خصـوص مبــارزه با HIV موارد میزان انتقال بیماری را کاهش داده اند. یک داروی خاص به نام AZT یا ZIDOVUDINE، وقتی هم به مادر باردار و هم به کـودک تـازه بـه دنیا آمده داده می شود، می تواند به میزان 8 درصد انتقال بیماری را کاهش دهد. داروهای دیگر HIV نـیـز مـمـکن اسـت مـؤثر باشند ولی در این خصوص مطالعات کافی صورت نگرفته است. زنان باردار بـاید تـست HIV را حتماً انجام دهند و از مشاوره صحیح در این زمینه برخوردار گردند. زنــانی که مبتلا به HIV هستند باید اطلاعات کافی در مــورد جـلوگیــری از بــارداری، خطر انــتقـال ویــروس HIV از مادر به فرزند، و به کارگیری داروهـــای ضـد ایدز جهت کاستن احتمال انتقال، از پزشک خود کسب نمایند. همـچنـیـن بـرای زنـان مـبــتلا به HIV بخصوص کسانی که شوهرشان HIV منـفـی هسـتـنـد لازم است تا مشاوره ای صحـیـح در مـورد رفـتـارهای جنــسی ایـمن دریافت کنند، و اگر قصد بارداری دارند، جایگزین های آمیزش محافظت نشده را بیاموزند. بیشتر موارد راه های انتقال ویروس HIV می تـواند بـه طرق مخـتلف بـه رفـتـار بشر مربوط گردد؛ مانند مواد مخدر و فعالیت های جنسی. در حالی کـه ایـن گونه رفتارها در بـرخی از جوامع رواج بسیاری یافته است، اغلب آنها را می تـوان بــا آموزش و مشاوره منـاسب تـغیـیر داد یا اصـلاح نـمـود. چـندین کشور از قبیل تایلند و اوگاندا توانسته اند با سعی بسیار در این زمینه، با موفقیت میـزان انتشار ایــن بـیـماری را کاهش دهند.در کشورهایی که داروهای ضد ایدز از قبیل AZT به سادگی در دسترس است برنامه های پیشگیری در زنان باردار در کاهش تعداد کودکان مبتلا به HIV کاملاً موفــق بــوده اسـت. این وضعیت در کشـورهای درحال توسعه بسیار بـد است چـرا کـه فـقـدان مـنـابــع ، دستـیابی بـه داروهـای ضد ایدز را محدود کرده و امکان انجام تست های مربــوط به HIV را کاهش داده است.   پیشگیری از HIV بعد از در معرض قرار گرفتنتا قبل از این، مردم بعد از دچار شدن به HIV انگیزه کمی برای استفاده از مراقبت های پزشکـی داشـتـنـد. مطالـعات نشان داده اند که استفاده از AZT بلافاصله بعد از استفاده از سرنگ آلوده، می تـواند تا میزان 80 درصد احتمال ابتلا به HIV را کاهش دهد. پیشگیری پس از پیدایش (PEP) مسـتـلزم استفاده از داروهای ضد HIV بلافاصله بعد از در معرض ویروس قرار گرفتن می بـاشد. اگر این روش برای معتادان تزریقی مفید بوده باشد، منطقی به نظر می رسد که برای افرادی که از طریق تماس جنسی در معرض ابتلا قرار دارند نیز مفید واقع گردد. نظریه اصلی در مورد PEP به عنوان یـک راهبرد پیشگیری کننده از HIV این است که مصرف داروهای ضد ایدز بعد از این که فرد در معرض HIV قرار می گیرد، ممکن است بتواند از طریق متوقف نمودن تکثیرعفونت و یا تقــویت سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن ویروس، از ابتلا به بیماری جلوگیری نماید. تا به امـروز مـدرک آشـکاری که PEP را بعد از رفتارهای پر خطر جنسی مؤثر بداند، وجـود نـداشـتـه و بـرای PEP فعـلاً رهنمودهای ملی یا موافقت نامه ای در این شرایـط تـهـیـه نشده است. با این حال در بسیاری از کشورها پـزشــکان و متخصصان بالینی PEP را بعد از رفتارهای پرخطر جنسی به افراد پیشنهاد می کنند. اغلب مردم ( و بسیاری متخصصان بالینی ) تا به حـال چـیـزی در مــورد PEP به گوششان نخورده است. برای پیاده سازی راهبردهای فراگیر پیـشگیـری از HIV، بـالابـردن سـطــح آگاهی جامعه ضروری است. ببینید آیا PEP در محل زندگی شما ارائه می شــود. مـردم باید بدانند که PEP یک خط مشی اولیه برای پیشگیری از HIV نمی بـاشد.اســتفــاده از وسایل پیشگیری، اعمال جنسی ایمن و پرهیز از رفتارهای پـرخــطر دیـگر، «استانداردهای طلایی» راهبردهای پیشگیری از ایدز محسوب می شـوند. با این حال در صورتی که متدهای اولیه پیشگیری دچار نقصان شد، می توان از PEP برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری در فرد استفاده نمود. مـیزان تـأثیر پـذیـری PEP در کـاهـش خـطر ابـتـلا بعد از رفتارهای پر خطر جنسی کماکان ناشناخته مانده است. اگرچه رهنمودهای پذیرفته شده جهـانـی بـرای PEP وجـود ندارد، این متد برای کسانی که دارای تماس های جنسی محافظت نشده مقعـدی، مـهـبلی و یـا دهـانی بـا انـزال فرد مبتلا به HIV یا محتمل به آن (مانند معتادان تزریقی) بوده اند، توصیه می گردد. PEP باید حـداکثر سه روز (72 ساعت) بعد از در مـعرض قـرار گـرفتن شروع شود. PEP برای افرادی کـه از طـریق اعـمال جـنسی ایـزوله در مـعرض ویـروس HIV قـرار گرفته، یـا در آیـنده قصد انجام رفتارهای ایمن تر را دارند، بسیار مناسب می بـاشد، امـا رهـنمودهـای سـریـع و قطعی برای زمان به کارگیری PEP تحت این شرایط وجود ندارد.   نتیجهبـا نـبـودن واکسـن و درمان قطعی، تلاش ما برای غلبه بر بیماری مسـری HIV بـایـد روی پیشگیری از آن تمرکز یابد. چـه اعـمـال جـنـسی بـاشـد، چـه مـصـرف مـواد مخـدر و چه رفتارهای دیگری که فرد را در معرض خطر ابتلا قرار دهد؛ لازم اسـت مـردم از آموزش ها و مهارت های صحیح برای محافظت از خودشان بهره مند گردند.